แว่นกันแแดดสำหรับใส่ไปเที่ยวทะเล
กรรบสยอง สชองกันถาเกมกีฬาตกปลาซึ่งได้รับความนิยมจากผู้มาใช้บริการเป็นอย่างมากส่วนคนที่มีแต่ที่ดินแต่ขาดเงินลุงทุน แว่นกันแดดเลนส์ปรอทก็กู้หนี้ยืมสินเขามาทำ เพราะเห็นว่าคนอื่นเขาทำแล้วมีรายได้ดีเป็นที่น่าพอใจ อย่างเซ่นครอบครัว ของเธอซึ่งเวลานั้นมีแค่ ๒ ชีวิต คือตัวเธอเองและสามีซึ่งรับราชการ เป็นทหารอากาศมียศจ่า เงินเดือนไม่มากมายอะไรพอเห็นว่ากิจการบ่อตกปลาเป็นที่นิยม สามีของเธอก็อยาก จะทำกับเขาบ้างได้ลงทุนกู้เงินจำนวนหนึ่งเป็นทุนขุดบ่อและเลี้ยงปลา จำพวก ปลาสวาย ปลานิล โดยแรกเริ่มนั้นได้น่าพันธุปลาตัวเล็กๆมา แว่นตากันแดดเลี้ยงให็โตก่อนและแยกไว้ เมื่อโตขึ้นเขาก็หาเวลาว่างช่วงเสาร์อาทิตย์ ติดป้ายให้คนมาตกปลาโดยคิดเงินชั่วโมงละ ๑๐ บาท ใครๆ ก็'พากินสนใจ ตัวเธอเองไม่เคยจะคิดทำบาปกับสามีเลย เคยขอร้องเขาว่าหา เงินทางอื่นดิกว่าเอาชีวิตเขามาฆ่า เดี๋ยวบาปกรรมจะตามทัน เขาก็แย้งว่า เดี๋ยวนี้กรรมไม่มีหรอก กรรมไม่เห็นมีตัวตน ฟังแล้วเบื่อระอาจึงได้ เก็บไวในใจคนเดียวในแต่ละวันพอถึงเวลาปิดให้บริการตอนคา สามีของเธอจะเอา เงินที่ได้จากกิจการบ่อตกปลามานับแว่นกันแดดสีชา เขาบอกว่า'นี้!ด้วัน'หนึ่งๆ ๓๐๐ กว่า บาท เราหันมาทำอาชีพทางนี้ดีแล้ว ทำงานราชการยังได้น้อยกว่านี้เลย แต่สามีของเธอได้เป็นปลื้มอยู่กับรายได้จากบ่อตกปลาที่เขา พอใจอยู่ได้แค่ประมาณ ๓ เดือนกว่าๆ เท่านั้น ก็เกิดเหตุมาบั่นทอน ความฝืนที่เขาคาดหวังซึ่งจะเป็นเพราะคำสาปแช่งของปลาหรือเหตุอันใด ไม่ทราบ ฝนเกิดตกลงมาอย่างฉับพลันและตกอย่างหนักจนนํ้าท่วมบ่อ ปลาที่อยู่ในบ่อก็ไหลไปตามนี้าเสียหายย่อยยับ สามีของเธอถึงกับชีอกกรรมสยอง สนองกัชถาในขณะนั้นไม่มีใครคาดฝันทุกคนต่างหันหน้าไปทางลูกสาว ของเธอ ต่างเห็นว่าที่บริเวณปากรอบปากมีเม็ดเล็กๆ สีแดงผุดขึ้นเต็ม ไปหมด ผื่นแดงเม็ดเล็กๆแว่นกันแดด ค่อยใหญ่ขึ้นๆ อย่างรวดเร็ว ลูกสาวของเธอ เกิดมีอาการคัน บอกแม่คันตรงนี้ๆ จนไม'เป็นอันจะกินอาหารเธอบอกว่าแรกที่เห็นนั้นคิดว่าลูกสาวคงไปโดนอะไรมา เมื่อ สอบถามก็ว่าไมได้เล่นอะไรนั่งกินข้าวกันตรงนี้ถึงเวลาสามีของเธอกลับมาจากทำงานมาถึงบ้านพอเห็นลูกสาว เป็นอย่างนั้นเขาถึงกับนั้าตาซึม กอดลูกและนั่งร้องไห้ ครํ่าครวญถึง เรื่องหลังๆ ที่ผ่านมาทำนองว่า เพราะเขาแท้ๆ ลูกถึงเป็นอย่างนี้ เพราะ ตัวเขาทำกรรมเอาไว้ทำไมไม่ตกมาที่เขาแว่นกันแดดผู้หญิง แต่ต้องตกมาที่ลูกเขา ลูกเขา ไม'รู้เรื่องเลยนับตั้งแต่นั้นมา ที่บ้านจะไม่เอาปลานิลมาทำอาหารเพื่อกิน กันที่บ้านอีกเลย เดี๋ยวนี้ลูกสาวได้ ๓ ปีแล้ว เขารู้เรื่องทุกอย่างและ มักถามพ่อว่า “หนูกินป,'ลาไดไหม’’พ่อก็'จะตอบ'ว'า “กินไม่ได้" เพราะ เขากลัวว่าจะเกิดผดผี่นแดงรอบปากของลูกอีกเธอสรุปความเรื่องราวที่เกิดขึ้นในครอบครัวของเธอกับผู้เขียนว่า "เรื่องเวรกรรม ไม่ต้องรอชาติหน้าหรอก ชาตินี้แหละ เห็นไหม ละคะลูกของดิฉันต้องรับกรรมของพ่อทั้งที่ลูก ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ดิฉัน เชื่อแล้วละฅ่ะว่าทันตาเห็นจริงๆเป็นรอยกรรมแว่นกันแดดผู้ชายที่ยังอยู่ในความทรงจำของครอบครัวนายทหาร อากาศ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยกู้หนี้ยีมสินมาลงทุนทำกิจการบ่อตกปลา
แว่นกันแดด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น