วันพุธที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2560

ใส่แว่นกันแดดแบบไหนไม่ให้เป็นป้า


ใส่แว่นกันแดดแบบไหนไม่ให้เป็นป้า




เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเพื่อนผู้หญิงของผู้เขียน คนหนึ่ง ซึ่งเจ้าตัวบอกว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเธอเอง แม้สิงที่เกิด แว่นกันแดดขึ้นมานั้นจะไมม้คนอึ่นรู้แต่เรารู้ถึงจะนานแสนนานก็ยังจำได้จึง,อยาก เล่าให้ฟังเพื่อบันทึกไว้เตือนสติ คนที่ยังไม่ทำหรือกำลังจะทำให้หยุดซะ โดยเฉพาะบรรดาสาวๆ วัยรุ่นที่ชอบเที่ยวเตร่เวลากลางคืนครั้งที่เธอยังเป็นเด็กสาววัยรุ่น วัยอยากรู้อยากเห็นและอยาก ทดลองสิงแปลกๆ ใหม่ๆ มักชอบเที่ยวเตร็ดเตร่ไปยังที่เริงรมย์ต่างๆ แว่นตากันแดดโดยช่วงกลางวันจะไปทำงาน หลังเลิกงาน ๖ โมงเย็นก็จะไปเที่ยวกับ เพี่อนๆไม่ว่าลานสเกตหรือไนต์คลับ บาร์ ดิสโก้เธค เขาไม่ให้เด็กอายุ ไม่เกิน ๑๘-๒อ ปีเข้า แต่พวกเธอก็อาศัยแต่งหน้าเข้มๆ เพราะเขาไม่ดู บัตร ดูหน้าอย่างเดียว กรรมสยอแว่นกันแดดฮิตสนอวกับถาท้อง คำนี้น่ากลัวที่สุดสำหรับผู้หญิงที่ยังไม่มีสามี เธอจึงตัดสินใจทำแท้งเพราะคิดว่าเป็นทางออกที่ดีสุด ดีกว่าให้ เขาเกิดมาโดยไม่มีพ่อเธอบอกว่าความคิดตัดสินใจทำอย่างนั้นของเธอเมื่อมีสติ พิจารณาในภายหลังจึงรู้ว่าเป็นความคิดที่ตัดสินใจผิดๆ เพราะทุกชีวิตที่ เกิดมาถึงแม้จะไม่ครบ ๓๒ ไม่มีพ่อก็ยังดีกว่าไม่มีชีวิตและยิ่งไปกว่านั้นผลแห่งกรรมที่ตามมาสนองหลังจากทำ อย่างนั้นแล้ว ม้น่สร้างความทุกข์ทรมานอย่างสุดแสนสาหัสเพราะหลังจากทำแท้งไปไม่นาน ชีวิตของเธอก็พบแต่ความ ผิดหวัง ทำอะไรขัดหูขัดตาเจ้านายไปหมด เปลี่ยนงานซํ้าแล้วซาเล่า สุขภาพก็ไม่ดี เกิดอาการหลังแข็งก้มไม่ได้ ปวดมดลูกเธอไปหาหมอเพี่อรับการรักษา แต่หมอบอกว่าไม่เป็นไร ขนาด ฉายรังสีรักษาอย่างไรก็ไม่หาย หมอแต่ละคนหรือแว่นกันแดด2017โรงพยาบาลแต่ละแห่ง ไม่มีใครรักษาได้อย่างนี้แล้วจะไม่ให้เรียกว่าโรคเวรโรคกรรมได้อย่างไร เธอบอกว่าทุกวันนี้รู้สึกทรมานเหลือเกิน และยังไม่รู้ว่าอีกนาน แค่ไหนเขาถึงจะเลิกพยาบาทเสียทีที่สุดได้ฝากคำเตือนสติจากสิงที่เกิดขึ้นและผลที่แว่นกันแดดปรอทได้รับแก่เธอ ว่า ขอเตือนมายังเพื่อนผู้หญิงทั้งหลายว่า ถ้ารักสนุก...จงระวัง หากเกิด พลาดไปอาจต้องเป็นเหมือนอย่างเธอในเวลานี้ ต้องทุกข์ทั้งกาย ทุกข์ ทั้งใจ อย่างชนิดที่ว่าไม่มีใครมาช่วยแบ่งเบาได้ เป็นตราบาปที่ต้องจดจำ ไปชั่วชีวิต
แว่นกันแดด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น